Paulien & Ann-Sofie 2017

Wij zijn Paulien en Ann-Sofie en dit keuzecoschap van respectievelijk tien en acht weken was voor ons het laatste onderdeel van de masteropleiding. De kers op de taart dachten we van te voren en een mooie afsluiter van zes jaar hard werk. Afgelopen zomer vertrokken we dan ook vol engagement naar Ghana, maar met een klein hartje kwamen we aan in Accra, de hoofdstad van Ghana. Na onze eerste week gereisd te hebben in het zuiden van Ghana, waar we onder andere het Kakum National Park bezochten, zijn we aan de slag gegaan in het West Gonja Hospital (WGH).

Canopy Walk Kakum National Park

Tijdens onze introductieweek keken we mee met de lokale dokters en met Kirsten, een medestudente met reeds enkele weken ervaring, om kennis te maken met het dagelijks reilen en zeilen van het ziekenhuis. Nadien zijn we zelf aan de slag gegaan als “dokter” Paulien op de male ward en “dokter” Ann-Sofie op de female ward gedurende drie weken. Vanwege het regenseizoen waren er veel patiënten met onder andere malaria, infecties van de bovenste luchtwegen en longontstekingen. Met het hoge aantal patiënten en het ruime aanbod aan aandoeningen hadden we genoeg werk om handen. Gelukkig konden we hierbij rekenen op de hulp van drie Ghanese geneeskundestudenten. Naarmate de weken vorderden, werden we steeds meer vertrouwd met de visie en het beleid van het ziekenhuis. De mogelijkheid werd gecreëerd om geheel zelfstandig te functioneren en verantwoordelijk te zijn over jouw afdeling. Na afloop van deze leerzame en productieve weken hebben we onderling besloten om naar een andere en nieuwe afdeling over te gaan, respectievelijk de female ward en de paediatric ward. Gedurende de verschillende weken geraakten we geheel vertrouwd met het ziekenhuis, de Ghanese mentaliteit en werden we uiteindelijk onderdeel van het team. Desondanks de drukte in het ziekenhuis, was er gelukkig ook af en toe tijd voor gezellige avonden en uitstapjes naar Mole National Park.

Paediatric ward in het West Gonja Hospital

Beiden hebben we ons keuzecoschap afgerond op de paediatric ward. Het leven en het werken in Damongo was voor ons een verrijking, dit door met een uitgebreid scala aan aspecten van de geneeskunde en het leven in aanraking te zijn gekomen, die zowel betrekking hadden op geboorte als overlijden. We zijn zowel als dokter en als persoon gegroeid door de inspirerende mensen die we hebben ontmoet en door de intense beleving van de Ghanese cultuur; kortom, een levenservaring om nooit meer te vergeten!

We hebben in Ghana ons hart verloren, gehuild en gelachen, en zijn MUSTANGH Foundation enorm dankbaar dat we de kans kregen dit onvergetelijke avontuur samen mee te maken!