Sam Heuts: GEZP

Sam Heuts; augustus 2015-december2015Het duurt even, maar dan ben je d’r! Na maandenlang verheugen, wekenlange voorbereidingen en een reis van meer dan 24 uur kwam ik alleen op mijn bestemming aan in Damongo. De eerste 6 weken heb ik alleen doorgebracht in het MUSTANGH huis en heb ik leren functioneren als ‘junior-doctor’ in het West Gonja Hospital. Bij mijn aankomst werkte er maar één arts in het ziekenhuis, ik was dus een welkome aanwinst!

Vanaf dag 1 heb ik zelf patiënten kunnen zien en zelfstandig mogen werken, maar was mijn supervisor ook altijd bereikbaar voor hulp en/of feedback. Ghanezen in het algemeen, en het ziekenhuispersoneel in het bijzonder, zijn zeer warme, gezellige en hartelijke mensen.
Na een moeizame eenzame eerste week, werd ik opgenomen in het dagelijkse leven van het dorpje Canteen. De verscheidenheid in aanbod van patiënten en ziektebeelden is ongekend voor Westerse begrippen, de gelimiteerde beschikbaarheid van behandelmethoden ook.De discrepantie tussen het vrolijke buitenleven en de vaak deprimerende, uitzichtloze situatie van patiënten binnen de muren van het ziekenhuis is groot en pijnlijk. Maar juist de afwisseling tussen deze beide extremen is tekenend voor de hele GEZP stage en het Ghanese leven.

Nadat tegen de 6e stageweek de moed me bijna in de schoenen zonk door het verlies van contact met dingen van thuis, kreeg ik een ‘junior-doctor’-collega erbij in de vorm van Nicolas. Die kwam precies op tijd! Vanaf dat moment werd het leven wat aangenamer. Hoewel het heel leerzaam was om zoveel tijd alleen door te brengen, is het vooral veel leuker om dit avontuur met meer dan één te beleven.

Uiteindelijk zouden we zelfs een drietal worden toen nog een andere studente ons kwam vergezellen. Vanaf een bepaald moment wordt het werk meer routine en zijn patiënten gewend aan hun ‘Obruni’-artsen. De laatste weken heb ik hierdoor als de meest prettige ervaren en ik had oprecht moeite met afscheid nemen van mijn collega’s en vrienden. Het was ook mooi om te zien dat dit wederzijds was. Ghana, Damongo en het West Gonja Hospital waren een ervaring om nooit te vergeten en hebben van mij als medische student uiteindelijk een jonge arts en een beter mens gemaakt. Ik kan iedereen die erover twijfelt om ook een dergelijk avontuur te ondernemen, dit zeker aanraden!

 

 

Lees meer: Tessa Smeets: Master Gezondheidswetenschappen